Hoe gaat de verdeling erfenis in zijn werk?
Het volgende scenario: Een vader van een gezin overlijdt onverwacht. Naast zijn kinderen en stiefkinderen laat hij ook zijn vrouw in de steek. Ze woont nu alleen in de eengezinswoning, die echter op naam staat van de overleden echtgenoot.
Is er nu reden tot zorg?
Het erfrecht regelt dergelijke en soortgelijke situaties in de afwezigheid van successiecontracten of testamentaire beschikkingen in het kader van wettelijke erfopvolging. In het volgende artikel vindt u de belangrijkste informatie over het wettelijk erfrecht in Oostenrijk. Ontdek de belangrijkste zaken over erfopvolging, vrijwillige erfopvolging, het wettelijk erfrecht van echtgenoten en het wettelijk erfrecht van niet-huwelijkse partnerschappen.
Hoe ontstaat het wettelijk erfrecht?
Zowel het erfrecht in Duitsland, het erfrecht in België als het erfrecht in Nederland worden gekenmerkt door het feit dat wettelijk bepaalde personen in de naaste kring van familieleden een aanspraak op een deel van de boedel verwerven bij het overlijden van een erflater wegens wettelijke erfopvolging:
“Het erfrecht is het absolute recht om de hele nalatenschap of een specifiek deel ervan te verwerven. De persoon aan wie het erfrecht toebehoort, wordt de erfgenaam genoemd.”
Het erfrecht zelf kan worden geërfd als een erfgenaam overlijdt voordat het aan de nalatenschap wordt toegewezen. In Oostenrijk kent het wettelijk erfrecht bepalingen die verschillen van het erfrecht in Duitsland en het erfrecht in Zwitserland.
In Nederland wordt, wanneer een erflater overlijdt, de universele erfopvolging in eerste instantie overgedragen aan de nalatenschap. Volgens het erfrecht in Oostenrijk is dit een rechtspersoon totdat deze wordt overgedragen aan de erfgenamen. De erfenis gaat pas over op de erfgenamen in de loop van de erfenisprocedure. Dit is pas voltooid wanneer de zogenaamde acceptatie heeft plaatsgevonden.
Wanneer ben je onwaardig?
Erfgenamen die als onerfbaar worden aangemerkt, kunnen worden uitgesloten van de wettelijke erfopvolging. Er zijn nauwkeurige wettelijke regels voor het vaststellen van onwaardigheid. Volgens het wettelijk erfrecht in Oostenrijk bijvoorbeeld, iemand die…
- getracht heeft de laatste wil van de overledene te beïnvloeden
- strafbare feiten heeft gepleegd tegen de overledene, waarop een gevangenisstraf van ten minste één jaar staat
- strafbare feiten heeft gepleegd tegen personen die dicht bij de overledene staan, die worden bedreigd met een gevangenisstraf van ten minste een jaar
- de overledene ernstig leed heeft berokkend
- zijn plichten jegens de overledene of de familie grof heeft verwaarloosd.
Als de erflater de erfgenaam de grond van onwaardigheid vergeeft, wordt de onwaardigheid opgeheven. Hoe is het wettelijk erfrecht in Oostenrijk geregeld? Het wettelijk erfrecht in Oostenrijk treedt in werking wanneer de erflater heeft beslist tegen een willekeurige erfopvolging. Als er geen testamentaire beschikking over de overledene is, vindt de wettelijke erfopvolging plaats.
Het wettelijk erfrecht schrijft ook de wettelijke erfopvolging voor in het geval dat er een testamentaire beschikking is, maar deze blijkt nietig te zijn (bijvoorbeeld door formele fouten). Uiteraard is het wettelijk erfrecht ook van toepassing als er sprake is van een testament, zoals een testament of een erfrecht, maar deze regelen slechts een deel van de nalatenschap. Een andere reden voor erfopvolging is wanneer de in het testament genoemde erfgenaam niet kan of wil erven.